Ελευθερία Τσιάρτα

Ψηφιοποιούμαι άρα υπάρχω

Εσύ πόσο τον έχεις;

Ιανουάριος23

15.000 τόνοι ψαριών κάθε χρόνο πετιούνται στη θάλασσα νεκρά. Κάνε click και πάρε θέση για να τα σώσεις!

μέσω Εσύ πόσο τον έχεις;.

καταχωρήθηκε σε Ελληνικά | Σχόλια κλειστά

Εποχή αποξένωσης ή αγάπης;

Ιανουάριος6

Όσο κι αν δεν βλέπω τηλεόραση, όσο κι αν επιλέγω το περιβάλλον μου, είναι αδύνατον να μην νοιώσω τη γενική απογοήτευση και την πεποίθηση (και ίσως πραγματικότητα από μία πλευρά) ότι οι εποχές άλλαξαν και οι άνθρωποι είναι πιο κλειστοί, πιο εχθρικοί. Αποξενώνονται, οι σχέσεις γίνονται όλο και πιο τυπικές, κρύες και οι άνθρωποι ξένοι και μόνοι.

Αλήθεια, αυτό πόσο πραγματικότητα είναι για τον καθένα μας; Όχι θεωρητικά! Δηλαδή το πως φανταζόμαστε ότι ήταν οι γονείς μας στα χωριά και πως αρεσκόμαστε να γκρινιάζουμε για το τώρα. Πρακτικά. Ποιοι άνθρωποι είναι γύρω μας. Πόσο καλά μας ξέρουν και πόσο νοιάζονται για μας και αντίστροφα. Πόσο νοιαζόμαστε εμείς γι’ αυτούς;

Προσωπικά, δεν είμαι ο άνθρωπος που τα πάει καλά με ονόματα και βιογραφικά. Μένω εδώ και τέσσερα χρόνια στην ίδια πολυκατοικία όπου για πάνω από δύο μάζευα και τα κοινόχρηστα. Αλλά ακόμη και τώρα μετά βίας θυμάμαι τα ονόματα από πέντε ανθρώπους από τα 36 διαμερίσματα! Παρόλα αυτά είμαι της άποψης ότι μια καλημέρα είναι αυτή, πες την κι ας πέσει χάμω, και μου αρέσει να χαιρετώ και τους εκατό περίπου ενοίκους κι ας μην τους θυμάμαι.

Σε αυτό το σημείο ίσως αξίζει να σημειώσω ότι μένω σε μία από τις πιο παρεξηγημένες περιοχές της Θεσσαλονίκης. Για μένα είναι ένας παράδεισος (το διαμέρισμα είναι στη μέση ενός πάρκου, με πολυκατοικίες να ηχομονώνουν τις μεγάλες λεωφόρους, μόλις 15’ περπάτημα απ’ την Αριστοτέλους). Οι περισσότεροι βλέπουν απλά μια φτωχή περιοχή με μετανάστες.

Σε αυτή την κατά πολλούς «κακή» περιοχή, την περίοδο της αποξένωσης εγώ έζησα αυτές τις μέρες το εξής περιστατικό και θα χαιρόμουν ν’ ακούσω απόψεις… Έχει και συνέχεια … »

καταχωρήθηκε σε Ελληνικά | Σχόλια κλειστά