Ελευθερία Τσιάρτα

Ψηφιοποιούμαι άρα υπάρχω

Εις γνώσιν…

Ιανουάριος3

για περισσότερο γέλιο…

Αν σκοπεύετε να δείτε την Τροία, δεν έχετε παρά να ρίξετε μια ματιά στην περίληψη της Ιλιάδας που είχαμε στο σχολικό βιβλίο της Β' Γυμνασίου (1994) και να προμηθευτήτε πληροφορίες που θα σας κάνουν να γελάσετε περισσότερο κατά τη διάρκεια της ταινίας.

Σας υπενθυμίζω, σε περίπτωση που αποφασίσετε να διαβάσετε ολόκληρο το έργο, ότι η μετάφραση που χρησιμοπούσε το σχολικό εγχειρίδιο ήταν των Καζαντζάκη – Κακριδή και θεωρείται η καλύτερη. Ενώ η εισαγωγή και η περίληψη του έπους είναι της Ελένης Κακριδή. Το κείμενο παρατείθεται αυτούσιο. (σ.σ. τα γράμματα στις παρενθέσεις υποδεικνύουν τις αντίστοιχες ραψωδίες.)

"Το θέμα της Ιλιάδας είναι η μήνις, ο τρομερός θυμός του Αχιλλέα με τον Αγαμέμνονα, τον αρχιστράτηγο της εκστρατιίας, και οι ολέθριες για τους Έλληνες συνέπειες του. Το επεισόδιο που αφηγείται διαδραματίζεται στις αρχές του δέκατου χρόνου του πολέμα. Όταν αρχίζει το έργο, παρακολουθούμε τη σύγκρουση ανάμεσα στους δύο ήρωες. Αφορμή της ο Απόλλωνας, που θύμωσε, γιατί ο Αγαμέμνονας πρόσβαλε τον ιερέα του το Χρύση και δεν έδωσε πίσω την κόρη του, που την είχαν συλλάβει οι Αχαιοί και την είχαν δώσει τιμητικό δώρο στον Αγαμέμνονα. Εννέα μέρες λοιμός, σταλμένος από το θεό, θερίζει το ελληνικό στρατόπεδο. Τη δέκατη, ο Αχιλλέας, το πιο γενναίο παλικάρι των Αχαιών, συγκαλεί σε συνέλευση το στρατό, όπου ο μάντης Κάλχας φανερώνει την αιτία τον κακού. Ο Αγαμέμνονας υπόσχεται να δώσει πίσω την κόρη, ζητά όμως να του δώσουν για αντάλλαγμα κάποιο άλλο τιμητικό δώρο. Ο Αχιλλέας του αντιμιλά, και εκείνος τον φοβερίζει πως θα πάρει τη δική του τη σκλάβα, τη Βρισηίδα. Ο ελληνικός στρατός παρακολουθεί τη σκηνή βουβός. Βαθιά πικραμένος για την άδικη προσβολή, ο Αχιλλέας ορκίζεται πως δε θα πολεμήσει πια για τους αχάριστους. Ο Αγαμέμνονας παίρνει τη Βρισηίδα. Ο Αχιλλέας αποτραβιέται από τον πόλεμο μαζί με τους Μυρμιδόνες του στέλνει τη μητέρα τον, τη Θέτιδα, και παίρνει την υπόσχεση από το Δία πως θα βοηθήσει τους Τρώες να νικήσουν τους Αχαιούς, για να τιμηθεί και να ικανοποιηθεί με τον τρόπο αυτό ο Αχιλλέας. Η υπόσχεση δίνεται την 21η μέρα, γιατί στο μεταξύ οι θεοί έλειπαν σε ταξίδι (Α). Την 22η μέρα, ύστερα από μια παραπλανητική προτροπή του Δία, ο ελληνικός στρατός ετοιμάζεται για μάχη, και ο ποιητής βρίσκει την ευκαιρία και δίνει τη δύναμη τον ελληνικού και τον τρωικού στρατού (Β). Ακολουθεί η μονομαχία του Μενελάου με τον Πάρη, με την ένορκη συμφωνία, όποιος νικήσει να πάρει την Ελένη και τους θησαυρούς που είχε αρπάξει από τη Σπάρτη ο Πάρης (Γ). Οι Τρώες παραβαίνουν τη συμφωνία και ο πόλεμος ξαναρχίζει. Οι Έλληνες στην αρχή νικούν (Δ, Ε, μέρος τον Ζ), και ο Έχτορας, ο πιο γενναίος υπερασπιστής της Τροίας, πηγαίνει μέσα στην Τροία, για να δώσει εντολή στη μητέρα του να κάνουν δέηση στην Αθηνά με την ευκαιρία αυτή, μιλά για τελευταία φορά με τη γυναίκα τον, την Αντρομάχη (Ζ). Όταν ξαναγυρίζει στη μάχη, μονομαχεί με τον Αίαντα, αλλά δε νικά κανείς τους. Την 23η μέρα θάβουν και οι δύο στρατοί τους νεκρούς τους. Την 24η χτίζουν οι Αχαιοί αμυντικό τείχος, κάτι που δεν τους είχε χρειαστεί εννέα ολόκληρα χρόνια, όσο είχαν κοντά τους τον Αχιλλέα (Η). Την 25η μέρα αρχίζει μάχη, όπου νικιούνται οι Έλληνες (Θ). Γι' αυτό τη νύχτα στέλνουν πρεσβεία να παρακαλέσει τον Αχιλλέα να ξαναγυρίσει στη μάχη, χωρίς όμως αποτέλεσμα (Ι). Την ίδια νύχτα μπαίνουν ο Οδυσσέας με το Διομήδη για να κατασκοπεύσουν το στρατόπεδο των Τρώων, σκοτώνουν το σύμμαχο τους Ρήσο και παίρνουν τα περίφημα άλογα του (Κ). Την 26η συνεχίζεται η μάχη: στην αρχή αριστεύει ο Αγαμέμνονας, έπειτα όμως πληγώνεται. Οι Έλληνες υποχωρούν σταθερά, οι Τρώες γκρεμίζουν το τείχος και απειλούν να κάψουν τα ελληνικά καράβια (Λ-Ο). Ο Πάτροκλος, ο πιο στενός φίλος τον Αχιλλέα, τον πείθει να τον δώσει την πανοπλία του και να του επιτρέψει να βοηθήσει τους Αχαιούς μαζί με τους Μυρμιδόνες. Οι Τρώες νικιούνται, όμως ο Έχτορας σκοτώνει τον Πάτροκλο (Π). Ακολουθεί γύρω από το νεκρό του ήρωα φοβερή μάχη, που τη βαστά ακλόνητος ο Αίας. Ο Έχτοραςπαίρνει και φορεί την πανοπλία τον Αχιλλέα (Ρ). Ο Αχιλλέας μαθαίνει το θάνατο του Πατρόκλου και, άοπλος όπως είναι, στέκεται από μακριά και φωνάζει δυνατά (Σ 217). Στη φωνή τον οι Τρώες υποχωρούν και έτσι σώζεται ο νεκρός του Πατρόκλου. Στο Σ 240 τελειώνει η μέρα. Ο Αχιλλέας μαθαίνει τώρα από τη μητέρα τον πως, αν σκοτώσει τον Έχτορα, θα σκοτωθεί αμέσως ύστερα και αυτός. Ωστόσο, δε διστάζει ούτε στιγμή: θα εκδικηθεί το θάνατο του φίλου, που έχασε τη ζωή του εξαιτίας του θυμού του, κι ας πεθάνει την ίδια στιγμή. Τη νύχτα της 26ης προς την 27η ο θεός Ήφαιστος τον ετοιμάζει πανοπλία καινούρια (Σ). Την 27η ο Αχιλλέας συγκαλεί τους Αχαιούς και γίνεται η τυπική συμφιλίωση του με τον Αγαμέμνονα. Ακολουθεί η αριστεία τον Αχιλλέα και ο θάνατος τον Έχτορα (Υ-Χ). Την 28η μέρα γίνεται η ταφή τον Πατρόκλου και οι αγώνες στη μνήμη τον (Ψ). Ύστερα από δώδεκα μέρες από το θάνατο τον Έχτορα έρχεται ο Πρίαμος, ο σεβάσμιος βασιλιάς της Τροίας, ικέτης στον Αχιλλέα και παίρνει πίσω το σώμα του παιδιού του, για να το θάψει. Εννέα μέρες μαζεύουν ξύλα, τη δέκατη καίνε τον νεκρό και την 11η θάβουν τα κόκαλα του και τον υψώνουν τύμβο (Ω).

Οι μέρες έγιναν 51, και η τελευταία συνέπεια του θυμού έκλεισε, σύμφωνα με το ποιητικό σχέδιο του Ομήρου, όπως μας δίνεται στο προοίμιο της Ιλιάδας."

καταχωρήθηκε σε Miscellaneus, Ελληνικά
Ένα Σχόλιο στο

“Εις γνώσιν…”

  1. 3 Ιουνίου 2004, ώρα 04:51 Τάδε έφη Eleftheria Tsiarta:

    TROY