Luciano Pavarotti: Τραγούδια και παρατράγουδα.
Σχεδόν πριν ένα μήνα το κοινό της Θεσσαλονίκης είχε την τιμή και την ευτυχία να απολαύσει τον ένα και μοναδικό Luciano Pavarotti, για πρώτη και τελευταίο φορά. Η συναυλία πραγματοποιήθηκε στο Θέατρο Γης, το Σάββατο 5 Ιουνίου 2004, στο πλαίσιο της παγκόσμιας αποχαιρετιστήριας συναυλίας του διάσημου τενόρου, σε συνεργασία με το Σύλλογο Φίλων των Καρκινοπαθών Παιδιών, «Στοργή».
Η συγκίνηση περίσσευε στην ατμόσφαιρα καθώς ο γνωστός τενόρος ήταν ιδιαίτερα συγκινημένος καθώς η συναυλία ήταν από τις τελευταίες της ζωής του. Το ίδιο ίσχυε βέβαια και για το κοινό που είχε την τιμή να αποχαιρετήσει έναν από τους λίγους ζωντανούς θρύλους του μεγέθους του Pavarotti. Βέβαια, είναι γεγονός ότι δεν είναι ήταν, τυχαία, αποχαιρετιστήρια συναυλία, καθώς ο Pavarotti δεν απλά μεγάλος θρύλος, αλλά πλέον και μεγάλος σε ηλικία και αυτό φαινότανε, χωρίς όμως να υποσκελίζει την αξία της συναυλίας. Αυτό που πραγματικά μείωνε τη συναυλία ήταν η αναγκαιότητα τηε χρήσης ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών μέσων για τον ήχο, αφού το Θέατρο Γης είναι μεγάλος και ανοιχτός χώρος. Είναι πραγματικά κρίμα τέτοιου είδους εκδηλώσεις να πραγματοποιούνται σε ανοιχτά θέατρα, καθώς θα μέσω των μικροφώνων χάνεται η μαγεία του καθαρού, «αγνού» ήχου.
Παρόλα αυτά, και παρά το υψηλό αντίτιμο του εισιτηρίου – από 100 μέχρι 300€ – οι θαυμαστές του είδους και του Pavarotti δεν πτοήθηκαν. Ακόμη και αυτοί που δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν το τσουχτερό εισιτήριο, περίμεναν μέχρι το δεύτερο μέρος της συναυλίας έξω από την είσοδο του θεάτρου για να ακούσουν έστω το θρύλο, και όσοι άντεξαν την ορθοστασία πέρασαν εντός του θεάτρου με την άδεια των διοργανωτών για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν έστω και όρθιοι το υπόλοιπο της εκδήλωσης. Υπήρχαν βέβαια και οι πιο θερμοί, που ψάχνοντας επισταμένως όλες τις πιθανότητες εισόδου στο αμφιθέατρο, δεν δίστασαν να πηδήξουν ακόμη και το συρματόπλεγμα της περίφραξης για να μπορέσουν να ακούσουν καλά και να δουν το μεγάλο τενόρο.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όμως, ήταν τιμή όλων μας να αποχαιρετίσουμε τον μέγιστο τενόρο των τελευταίων αιώνων, τον καθόλα εντυπωσιακό, Luciano Pavarotti.