Και θα ξεκινήσω από τις απόψεις και την αλήθεια…. Ναι, η αλήθεια είναι σχετική και την ιστορία την γράφει ο νικητής (μπλα, μπλα…), αλλά όπως λέει και ο σοφός άντρας μου, «Πραγματικότητα είναι αυτό που εξακολουθεί να υπάρχει κι όταν πάψεις να πιστεύεις σε αυτό

Και μας αρέσει ή όχι αυτή τη στιγμή (όπως γινόταν πάντα) υπάρχουν πόλεμοι, διακρίσεις, ωμές δολοφονίες κλπ… Σε κάποιες περιοχές οι συνθήκες είναι καλύτερες και σε κάποιες άλλες τόσο δυνατές που το ένστικτο της επιβίωσης ξεπερνά τη λογική και άνθρωποι ξεριζώνονται αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον, χωρίς συνήθως να έχουν την πολυτέλεια της έρευνας. Αυτοί είναι πρόσφυγες (ζητούν άσυλο), όχι απλά μετανάστες.

Αλλά δεν είναι όλοι έτσι… Κάποιοι, όπως πολλοί Έλληνες σήμερα, δεν είναι ότι απειλείται η ζωή τους ή ζουν υπό καθεστώς τρομοκρατίας, αλλά ο καθένας να τους δικούς του λόγους αποφασίζει ότι το μέλλον του (προσωρινά ή μόνιμα) βρίσκεται σε άλλο τόπο, έξω από τα σύνορα της χώρας του. Αυτοί είναι απλά μετανάστες (αλλάξαν δηλαδή τόπο διαμονής).

Όσο κι αν είναι πολύ της μοδός η έννοια της παράνομης μετανάστευσης δεν υφίσταται. Μπορεί η είσοδος ή έξοδος από μια χώρα να χαρακτηριστεί νόμιμη ή παράνομη, αλλά όπως προαναφέρθηκε στη συζήτηση η ύπαρξη ενός ανθρώπου όχι.

Κι επειδή ξέρω ότι το παραπάνω δυσκολεύει πολλούς στην κατανόηση θα φέρω δύο συνηθισμένα παραδείγματα.

Γι’ αρχή, οι πρόσφυγες συνήθως εισέρχονται παράνομα σε γείτονες χώρες για τον απλούστατο λόγο, ότι οι συνθήκες από τις οποίες φεύγουν δεν τους επιτρέπουν να φέρουν μαζί τους πιστοποιητικά και ταξιδιωτικά έγραφα. Και όχι, όταν έχεις φύγει τρέχοντας από το χωριό σου γιατί σου έκαψαν το σπίτι, σου βίασαν τη μάνα και τώρα κυνηγάν εσένα, δεν είναι πρώτη σου προτεραιότητα να δεις αν έχει λήξει το διαβατήριό σου! (αν είχες δηλαδή ποτέ και ταυτότητα!).

Τέλος, ας δούμε αυτό που πολλοί αντιλαμβάνονται ως «νόμιμη μετανάστευση»… Ξέρω ουκ ολίγους που παίρνουν βίζα για ΗΠΑ ως σπουδαστές με απώτερο σκοπό την εκεί εργασία και διαβίωση. Ψεύδονται στην συνέντευξη του προξενείου γιατί ξέρουν ότι κινδυνεύουν να χάσουν και τη σπουδαστική βίζα αν πουν ότι προτίθενται να μείνουν μόνιμα εκεί. Η μετάβασή τους εκεί είναι νόμιμη ως σπουδαστές, οκ. Όσοι λοιπόν ωρύεστε για το ποιοι είναι νόμιμοι και παράνομοι μετανάστες πώς θα χαρακτηρίζατε αυτόν τον (πιθανότατα Έλληνα) μετανάστη;

Ελπίζω αυτό να κάνει κάπως πιο ξεκάθαρο ότι δεν είναι απλοϊκά τα πράγματα και ότι καμία ανθρώπινη ύπαρξη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί νόμιμη ή παράνομη, όπως κι αν βρέθηκε στον τόπο που ζει αυτή τη στιγμή.

Κι επειδή μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις θα μου επιτρέψετε να κλείσω με αυτό:

Από την Αυγή της Κυριακής (19.04.2015)