Οι μέρες είναι κρίσιμες, αλλά και ποια μέρα δεν είναι; Μήπως οι αποφάσεις και οι πράξεις μας στις «καλές» μέρες δεν μας έφεραν στην κρισιμότητα του σήμερα;

Είναι Κυριακή, 17/6/2012, 05:42 κι ακόμη δε έχω αποφασίσει τι θα ψηφίσω. Σε αυτή την απέλπιδα προσπάθεια να αποφασίσω, λέω να γράψω τις σκέψεις μου, μπας και βγάλω άκρη.

Κατ’ αρχή, πιστεύω ακράδαντα στη ρήση του Αριστοτέλη ότι «ὁ ἄνθρωπος φύσει πολιτικὸν ζῷον, καὶ ὁ ἄπολις διὰ φύσιν καὶ οὐ διὰ τύχην ἤτοι φαῦλός ἐστιν» (Πολιτικά, Ορισμός της πόλεως – Τα στάδια της εξελικτικής πορείας προς αυτήν, 1253a). Γι’ αυτό ακριβώς αν και ποτέ μου δεν υπήρξα πολιτικοποιημένη, θεωρούσα πάντα τον εαυτό μου πολίτη της Ελλάδας, της Ευρώπης και του κόσμου. Επίσης, πάλι επηρεασμένη από τον Αριστοτέλη (Πολιτικά, Η ουσιαστική διαφορά ολιγαρχίας – δημοκρατίας, 1280a)θεωρώ τον εαυτό μου βαθειά δημοκράτη. Δημοκράτη, όχι γιατί πιστεύω στον όχλο των φτωχών, αλλά γιατί πιστεύω απόλυτα στον σεβασμό της κάθε ύπαρξης και του δικαιώματος της να αναπροσδιορίζεται, να εκφράζεται ελεύθερα και προσφέρει μέσω της άσκησης εξουσίας ανεξαρτήτως τάξης και οικονομικής κατάστασης.

Εδώ βέβαια τίθεται το ερώτημα κατά πόσο έχουμε δημοκρατία σήμερα, αλλά αυτό είναι μία άλλη μεγάλη κουβέντα. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, αν και αρχικά σοκαρίστηκα με την επιλογή του πατέρα μου να πολιτευτεί με τον ΛΑ.Ο.Σ., θεώρησα καθήκον μου να τον υποστηρίξω στην προσπάθειά του να κατέβει στις βουλευτικές εκλογές ως υποψήφιος του κόμματος το 2009. Μία άλλη σημαντικότατη εμπειρία που χάραξε πολλαπλώς την αντίληψή μου για τους πολιτικούς, το πολιτικό σύστημα, αλλά και τους πολίτες και το πώς αποφασίζουν.

Ένα από τα συγκλονιστικά της πρώτης μου εμπειρίας με τις βουλευτικές εκλογές, είναι το ότι θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ότι στις βουλευτικές εκλογές του 2009, ο πατέρας μου, που δεν έχει βγάλει καν το λύκειο, ήταν ο μοναδικός ενεργός υποψήφιος σε όλο το νομό που έκανε απόλυτα νόμιμη καμπάνια. Δεδομένου ότι πολλοί εκ των συνυποψήφιων του είναι νομικοί, και κυρίως, ανεξαρτήτως ιδιότητας, οι βουλευτές είναι αυτοί που ορίζουν τους νόμους που όλοι θα πρέπει να υπακούμε. Πώς μπορούν να διεκδικούν την ψήφο μας, όταν οι ίδιοι καταπατούν και ξεφτιλίζουν έτσι τους νόμους;

Θεωρώ πραγματική ευλογία τη συμμετοχή μου στη Βουλή των Εφήβων και δυστυχώς βρίσκω τραγικό το ό,τι νοιώθω την ίδια ανάγκη να πω ακριβώς τα ίδια που έλεγα και το 1997. Μέσα από αυτό το θεσμό εμπέδωσα ότι το πολίτευμα λειτουργεί μέσα στη βουλή, μέσα από τους θεσμούς και με την ψήφο και την ενεργή συμμετοχή μας. Όλα τα άλλα, ΜΜΕ και λεονταρισμοί στην τηλεόραση δεν είναι αυτά που ορίζουν τις ζωές μας, αλλά αυτά που μας χειραγωγούν να αποδεχτούμε τετελεσμένα ή υπογείως δουλεμένα. Μία από τις συγκλονιστικότερες εμπειρίες της ζωής μου παραμένει η κακοποίηση και η απόλυτη διαστρέβλωση των λόγων μας στις επιτροπές και την ολομέλεια από τα ΜΜΕ.

Εξίσου ευλογία θεωρώ την συμμετοχή μου στον αντίστοιχο ευρωπαϊκό θεσμό Euroscola (1998), καθώς με βοήθησε να εμπεδώσω ότι οι τότε συνομήλικοί μου Ευρωπαίοι  ήταν απλά στον κόσμο τους! Η Ελληνική αντιπροσωπία δυσκολευόμασταν να διαλέξουμε θέματα, από τον πόλεμο στη γειτονική Σερβία μέχρι το περιβάλλον, ενώ οι αλλοεθνείς συνάδελφοι είχαν μόνο δύο θέματα περιβάλλον και ταξίδια! Είναι οι ίδιοι Ευρωπαίοι που σήμερα δείχνουν στις γερμανικές δημοσκοπήσεις ότι μας θέλουν εκτός ευρώ, γιατί πιστεύουν ότι καταχεζόμαστε την ελεημοσύνη τους.

Αν και όπως ανέφερα ποιο πάνω ποτέ δεν υπήρξα πολιτικοποιημένη, αλλά δύο φορές στη ζωή μου, ενεπλάκην σε διαδικασίες κομματικές ή που «σου κολλούν τη ρετσινιά». Η πρώτη ήταν όταν ψήφισα για τον πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στην πρώτη ανοιχτή εκλογή. Θεωρώ ότι άσχετα με το πόσο μας εκφράζει ή πιστεύουμε ένα κόμμα, είναι ωραίο να μπορούμε να επιλέγουμε τον καλύτερο. Είτε σε κυβέρνηση, είτε απλά στην αντιπολίτευση, είτε και εκτός βουλής οι άξιοι άνθρωποι σίγουρα φέρνουν καλύτερα αποτελέσματα. Δυστυχώς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θεώρησε καλό να κάνει τα προσωπικά δεδομένα έρμαιο του κάθε υποψηφίου, εμπειρία που δυστυχώς δεν μπορώ να αντιστρέψω.

Η δεύτερη ήταν όταν στις πρώτες περιφερειακές εκλογές, κατέβηκα ως υποψήφια με το συνδυασμό «Καθαρά Χέρια – Καθαρές Ιδέες – Καθαρές Λύσεις». Ήταν μία από τις δύσκολες αποφάσεις της ζωής μου, καθώς ήξερα ότι θα μου μείνει η ρετσινιά ενός κόμματος, το οποίο δεν με αντιπροσωπεύει. Όταν μου έγινε η πρόταση, ελλείψει γυναικών και καλών εντυπώσεων από την εκστρατεία του μπαμπά μου, βρέθηκα μπροστά σε μεγάλο δίλλημα. Είχα να διαλέξω ανάμεσα στην προσωπική μου ρετσινιά, και στη μοναδική ευκαιρία να συνεισφέρω στην αποφυγή του «Ζορρό». Θεώρησα ότι έστω και μία ψήφος να ερχόταν σε μένα αντί του καταστρεπτικότερου νομάρχη της Θεσσαλονίκης ήταν κέρδος. Βέβαια, το πρώτο πράγμα που έλεγξα ήταν αν και κατά πόσο οι θέσεις του συνδυασμού και του επικεφαλής του, οι οποίες (και προς δική μου έκπληξη) με έβρισκαν σύμφωνη. (Είχα γράψει τότε τις σχετικές Εκλογικές Εξηγήσεις).

Σε κάθε περίπτωση, καθώς ακόμη πιστεύω τα ίδια με το 1997, πρέπει να εκτιμούμε αυτά που έχουμε, να κρατηθούμε απ’ τα καλά μας και να προχωρήσουμε παρακάτω, λέω να προχωρήσω. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε παρακάτω θετικά κι όχι αρνητικά.

Ας δούμε λοιπόν τα κριτήρια. Σήμερα ψηφίζουμε κόμμα και όχι βουλευτή. Πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι πίσω από τα κόμματα είναι συγκεκριμένοι άνθρωποι! Και μάλιστα σήμερα το ψηφοδέλτιο θα έχει πάνω-πάνω αυτόν που θα μπει στη βουλή να μας εκπροσωπήσει. Αυτός είναι που θα ορίσει του νόμους από αύριο και που θα κρίνει το έργο της νέας κυβέρνησης.

Τι πρέπει λοιπόν να έχει ένας βουλευτής;

• Να μας εκφράζει. Αν όχι στο 100%, έστω στη γενική εικόνα.
• Να είναι πολιτικό ον και όχι ιδιώτης, καθώς και δημοκράτης. Δηλαδή να προέχει γι’ αυτόν το κοινό καλό, η πατρίδα, και όχι το προσωπικό όφελος ή κάποιο συμφέρων της ολιγαρχίας, κατά τον Αριστοτέλη. (Εδώ τα πράγματα περιορίζονται πολύ)
• Να έχει σθένος και να μην είναι απλά το άβουλο πρόβατο του εκάστοτε κόμματος. Να μπορεί να αναλαμβάνει το πολιτικό κόστος για τις αποφάσεις του υπέρ του κοινού καλού, όταν αυτές είναι κατά της πολιτική του ή της κομματικής ευημερίας.
• Να είναι δουλευταράς, όχι μόνο σε θεατρινισμούς στην τηλεόραση αλλά εκεί που πρέπει μέσα στη Βουλή και στους Θεσμούς. Και όταν λέω θεσμούς, δεν εννοώ να συμμετέχει σε επιτροπές που δεν εμφανίζεται, αλλά να παράγει έργο.
  Εδώ ήταν εξαιρετικό εργαλείο η σελίδα της Βουλής, Δραστηριότητα Βουλευτή στο Κοινοβούλιο. Δυστυχώς, η νυν Βουλή δεν έχει κανένα έργο, οπότε δεν βοηθάει. Στις δύο τελευταίες συνθέσεις όμως πρωταθλητές εργατικότητας έβγαιναν οι βουλευτές του  ΛΑ.Ο.Σ..
• Να έχει τεχνογνωσία. Δεν είναι απαραίτητο να είναι νομικός, αλλά να έχει πίσω του εργασιακή εμπειρία, τουλάχιστον σε ένα τομέα και άνω των 10.000 ωρών σε αυτόν.
• Να έχει αντίληψη της σύγχρονης πραγματικότητας και των σύγχρονων δυνατοτήτων. Δυστυχώς ο μόνος που μου δίνει αυτή την αίσθηση απ’ όσους έχουν εκτίσει βουλευτές είναι ο Γ.Α.Π. και ως κόμμα η δημιουργία ξανά! και το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας.

Η ώρα είναι πια 08:07 και ήδη τα πράγμα έχουν αρχίσει κάπως να ξεκαθαρίζουν. Ίσως ένα μπανάκι και μία δεύτερη ματιά στις θέσεις των κομμάτων (βλ. πιο κάτω) να βοηθήσει.

Και μην ξεχνιόμαστε! Οι πολιτικοί είναι αυτοί που είναι, αλλά κι εμείς αν διαλέξουμε αυτόν που δεν πιστεύουμε και δεν εμπιστευόμαστε καθόλου γιατί τσιμπήσαμε στην προπαγάνδα των ΜΜΕ ή ακόμη χειρότερα αν δεν ψηφίσουμε, να θυμόμαστε ότι εμείς επιλέξαμε την μοίρα μας!

Τα υποψήφια κόμματα για τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2012

Σε αλφαβητική σειρά, με βάση τα επίσημα αποτελέσματα της προηγούμενης αναμέτρησης κι ό,τι θυμάμαι απ’ τις ειδήσεις. Σίγουρα κάποιοι δεν ισχύουν ή έχουν συνενωθεί, καθώς ξέρω ότι ο αριθμός των κομμάτων που κατεβαίνουν είναι 21.

1. ΑΝΕΞ.ΑΝ.ΑΡΙΣΤ.,ΑΝ.ΔΕΞΙΑ,.ΑΝ.ΠΑΣΟΚ,ΑΝ.Ν.Δ., ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ Κ. ΕΠΙΧ.ΧΑΡ.ΟΙΚ.ΧΑΡ.ΧΡΗ.ΣΩΖΩ…
   [Ανεξάρτητη Ανανεωτική Αριστερά, Ανανεωτική Δεξιά, Ανανεωτικό ΠΑΣΟΚ, Ανανεωτική Νέα Δημοκρατία, Όχι στον Πόλεμο, Κόμμα Επιχείρηση Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Σώζω Ζωές, Παναγροτικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος (ΠΑ.Ε.Κ.Ε.) (Μ.Τζαλαζίδης)]
2. Ανεξάρτητοι Έλληνες
3. Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.)
4. Αξιοπρέπεια
5. Δημ. Βεργής ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ
6. δημιουργία ξανά! – Δράση – Φιλελεύθερη Συμμαχία
7. Δημοκρατική Αριστερά
8. ΕΕΚ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ – ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
9. Ένωση Κεντρώων
10. Κ.Ε.ΑΝ. ΚΙΝΗΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
11. Κ.Κ.Ε.
12. ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
13. ΚΚΕ (μ-λ) – Μ-Λ ΚΚΕ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
14. ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ συνεχιστών του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ
15. Κοινωνική Συμφωνία
16. Κόμμα Πειρατών Ελλάδας
17. Κόμμα Φιλελευθέρων
18. ΛΑ.Ο.Σ.
19. Λαϊκός Σύνδεσμος – Χρυσή Αυγή
20. Νέα Δημοκρατία (+ Δημοκρατική Συμμαχία)
21. Ο.Α.Κ.Κ.Ε. Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ
22. Οικολόγοι Πράσινοι
23. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
24. ΟΧΙ (ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ – ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ)
25. ΠΑ.ΣΟ.Κ.
26. ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
27. Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας
28. Σύριζα