Αν και κατανοώ απόλυτα την ανάγκη των πάσης φύσεως δημοσιευμάτων για εντυπωσιασμό, καθώς κάπως πρέπει να τραβήξουν την προσοχή για να διαβαστούν δεν παύω να διαφωνώ κάθετα με τον αρνητισμό και την καταστροφολογία. Πάντα ήταν βέβαια αγαπημένο χόμπι των δημοσιογράφων (ή των εκδοτών τους) αλλά ακόμη περισσότερο σε δύσκολους καιρούς σαν αυτούς που ζούμε, αυτό όμως δεν κατάφερε να με κάνει το συνηθίσω.

Από πλευράς ιδιοσυγκρασίας πάντα πίστευα στο ό,τι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση και επίσης είχα αλλεργία στον αρνητισμό (όχι την απαισιοδοξία). Φυσικά, υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη θεωρεία και την πράξη. Άλλο να ξέρεις κάτι κι άλλο να το ζεις.

Έχει και συνέχεια … »