Αν και κατανοώ απόλυτα την ανάγκη των πάσης φύσεως δημοσιευμάτων για εντυπωσιασμό, καθώς κάπως πρέπει να τραβήξουν την προσοχή για να διαβαστούν δεν παύω να διαφωνώ κάθετα με τον αρνητισμό και την καταστροφολογία. Πάντα ήταν βέβαια αγαπημένο χόμπι των δημοσιογράφων (ή των εκδοτών τους) αλλά ακόμη περισσότερο σε δύσκολους καιρούς σαν αυτούς που ζούμε, αυτό όμως δεν κατάφερε να με κάνει το συνηθίσω.

Από πλευράς ιδιοσυγκρασίας πάντα πίστευα στο ό,τι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση και επίσης είχα αλλεργία στον αρνητισμό (όχι την απαισιοδοξία). Φυσικά, υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη θεωρεία και την πράξη. Άλλο να ξέρεις κάτι κι άλλο να το ζεις.

Το πρώτο μεγάλο σοκ το έπαθα όταν πέρασα στη Βουλή των Εφήβων (Β’ Σύνοδος), όπου μαζί με τους υπόλοιπους εφήβους βουλευτές περιμέναμε εναγωνίως να δούμε τα γεμάτα ένταση και πάθος λεγόμενά μας στην τηλεόραση και από την πρώτη κιόλα μέρα η απάτη ήταν σοκαριστική!  Βλέπαμε τα ίδια μας τα λόγια «κομμένα» με τρόπο που έδιναν τελείως άλλο νόημα!

Φυσικά τα χρόνια περνάνε και δεν ήταν λίγες οι φορές που με έπιασα να εξαπατώμαι από τους τίτλους των ειδήσεων.  Ακόμη και τώρα που έχω καταργήσει την τηλεόραση και ενημερώνομαι με περισσότερους και πιο «φιλικούς» στην αντικειμενικότητα τρόπους, δεν μπορώ να αντισταθώ στο στρεβλό κλίμα που δημιουργείται . Τώρα που φαίνεται να έχουμε μια κυβέρνηση που αποφάσισε να διορθώσει μερικά από τα πιο παράλογα της ελληνικής γραφειοκρατίας (έστω και με τον κακό τρόπο) φαίνεται να είναι προτεραιότητά μας η διατήρηση των κακώς κειμένων.

Αν και δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω, θα αρκεστώ σε ένα χθεσινό άρθρο που, ας πούμε, μπορώ να κρίνω λίγο καλύτερα…

Διάβασα λοιπόν στα ΝΕΑ τον εξής τίτλο:

Αναδρομικό μαχαίρι στα επιδόματα

Μείωση αποδοχών έως 400 ευρώ στο Δημόσιο από 1/1/2010

Γνωρίζοντας λοιπόν ότι ο καλός μου, που δουλεύει στο δημόσιο, μετά βίας παίρνει – με τα επιδόματα – 1.050€, η πρώτη σκέψη είναι μάλλον «ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ»! Τα 400€ είναι σχεδόν το 40% του εισοδήματός του!

Αν όμως ξεπεράσεις το σοκ και διαβάσει παρακάτω θα διαπιστώσει, ότι πρόκειται απλά για την αρχή μιας διαλεύκανσης που έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί προ πολλού! Καταρχήν θα μου επιτραπεί να πω ότι ούτε τα 1.000 ούτε τα 2.000€ είναι επαρκής μισθός για οικογενειάρχη τη σήμερον, παρόλα αυτά δεν παραγνωρίζω το γεγονός, ότι ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών είναι ακόμη χαμηλότερος. Για την ακρίβεια αρκετά χαμηλότερος είναι και βασικός μισθός του καλού μου που είναι περίπου στα 700€.

Τα υπόλοιπα 300€ αντιστοιχούν σε επιδόματα τα οποία πολλές φορές δεν έχουν καμία λογική! Το αγαπημένο μου; Το «πριμ παραγωγικότητας» που δεν συνδέεται με κανένα τρόπο όχι με την έξτρα παραγωγικότητα, αλλά ούτε καν με τη συνέπεια στα βασικά!

Πρακτικά, κάποια στιγμή πρέπει να εκλείψουν τα επιδόματα όπως τα ξέρουμε σήμερα και να προσαρμοστούν οι πραγματικοί μισθοί στις σύγχρονες ανάγκες.

Αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή, εν μέσω ελληνικής κρίσης, αφορά όντως μία μείωση στον πραγματικό εισόδημα των δημοσίων υπαλλήλων, που ξεκινά όμως απ’ το 3%, (π.χ. στο εισόδημα του καλού μου μεταφράζεται περίπου στα 10€) και πραγματικά θα «πονέσει λίγο παραπάνω» σε όσους έχουν άνω των 1.000€ επιδόματα, όπου αντί π.χ. για 3.200€ μηνιαίο εισόδημα θα δουν να μπαίνουν στην τσέπη τους περίπου 2.800€.

Βάρβαρο μεν, αφού δεν συνδυάζεται με παράλληλη αύξηση μισθού, δίκαιο δε, στο πνεύμα του ό,τι ο καθένας σηκώνει τα βάρη που του αναλογούν. Στο ίδιο πλαίσιο θα εντάξω και την κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης των επιδομάτων. Δεν βρίσκω το λόγο ένας δημόσιος υπάλληλος που εισπράττει μισθό 3.000€ να φορολογείται αυτοτελώς με 5-20% στο μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός του με αποτέλεσμα στη φορολογική του δήλωση να εντάσσεται στο αφορολόγητο και ο ιδίων απολαβών ιδιωτικός υπάλληλος να αγγίζει την ανώτερη κλίμακα φορολόγησης.

Να μην παραλείψω βέβαια να αναφέρω ότι, δεν θα πληγούν όλα τα επιδόματα, καθώς κάποια θα παραμείνουν ανέπαφα, όπως το οικογενειακό επίδομα, και ας μου επιτραπεί να ευχηθώ να μείνουν ανέπαφα και τυχόν επιδόματα υγείας.

Για λύστε μου τώρα και την απορία, γιατί ο τίτλος να μην είναι «Επιτέλους! Ψαλίδισμα των παράλογων επιδομάτων στο δημόσιο» (το οποίο το θεωρώ εξίσου ακραίο και παραπλανητικό με το υπάρχον) ή έστω λίγο πιο ρεαλιστικά «Αναδρομική μείωση των επιδομάτων στον Δημόσιο – Μειώσεις από 3% εώς 25% και κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης από 1/1/2010».

Ε;